Opinia

PDF pobierz Raport

Zintegrowany Raport Roczny 2012
Kultura wartości

 

logo Best Annual Report 2012
Grupa LOTOS S.A. - Zintegrowany Raport Roczny 2012

Kluczowe ryzyka i szanse

 

Ryzyko jest silnie wpisane w działalność Grupy Kapitałowej LOTOS, dlatego doskonalimy narzędzia i metody służące do jego identyfikacji i oceny, a także wdrażamy strategie zabezpieczające. Podjęte działania pozwoliły w 2012 r. zmniejszyć poziom wybranych ryzyk. Niektóre uległy materializacji, co skutkowało wdrożeniem wcześniej opracowanych planów ograniczania skutków takich zdarzeń. Zidentyfikowaliśmy także nowe ryzyka, mające związek zarówno ze zmianami zachodzącymi w samej organizacji, jak i z sytuacją obserwowaną w naszym otoczeniu gospodarczym.

Ryzyka i szanse związane ze strategią rządu
i Komisji Europejskiej wobec sektora naftowego

W 2012 r. podejmowaliśmy działania, które pozwalały przewidywać i minimalizować ryzyka wynikające z polskich i unijnych regulacji prawnych. Monitorowaliśmy politykę Unii Europejskiej w odniesieniu do sektora naftowego, ściśle współpracując z organizacjami międzynarodowymi, takimi jak CEEP (Central Europe Energy Partners) i CONCAWE (Conservation of Clean Air and Water in Europe) oraz organizacją krajową POPiHN (Polska Organizacja Przemysłu i Handlu Naftowego). Kontynuowaliśmy także współpracę z administracją państwową poprzez udział w konsultacjach projektów polskich aktów prawnych.

Regulacje Unii Europejskiej dotyczące biopaliw

W 2012 r. ukazał się przygotowany przez Komisję Europejską projekt zmian Dyrektywy 2009/28/WE. Zawiera on propozycję ograniczenia celu dotyczącego udziału energii odnawialnej w transporcie za pomocą dotychczas stosowanych biopaliw z obecnych 10% do maksymalnie 5%, przy utrzymaniu na niezmienionym poziomie ogólnego celu użycia energii odnawialnej w transporcie na poziomie 10% do 2020 r. Zaproponowano również przypisanie określonym biopaliwom dodatkowych emisji CO2, wynikających z pośredniego wpływu biopaliw na zmianę użytkowania gruntów.

Propozycje zmian dyrektywy w zakresie biopaliw są efektem trwającej od kilku lat dyskusji dotyczącej przede wszystkim pośredniego wpływu biopaliw na zmianę użytkowania gruntów i konkurowania biopaliw o areały klasyfikowane do wykorzystywania ich na produkcję żywności i paszy dla zwierząt.

Obecny projekt Komisji Europejskiej potwierdza możliwość podwójnego liczenia biopaliw, np. z materiałów celulozowych i lignocelulozowych, czy poczwórnego liczenia biopaliw wytworzonych, np. z odpadów miejskich i akwakultury do wyliczenia udziału biopaliw w ogólnym zużyciu paliw transportowych. Takie rozwiązania, nie czekając na dyrektywę, wprowadziło już 10 czołowych krajów Unii Europejskiej, co pozwala im na stymulowanie wykorzystywania odpadowych produktów biomasy.

Zastosowanie proponowanych rozwiązań w Polsce będzie zależało od ostatecznego kształtu dyrektywy. Jej wdrożenie do prawa krajowego będzie wymagało także silnego wsparcia merytorycznego ze strony branży dla odpowiedzialnych za ten proces organów administracji publicznej. Wprowadzenie dyrektywy może skutkować istotnymi zmianami w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych przypisanych obecnie stosowanym biopaliwom.

Regulacje krajowe dotyczące biopaliw i NCW

W styczniu 2012 r. zakończono proces notyfikacji krajowych regulacji umożliwiających stosowanie zwiększonych ilości biokomponentów w oleju napędowym. Wprowadzenie możliwości stosowania oleju napędowego z 7% dodatkiem estrów (B7) było oczekiwanym przez branżę rozwiązaniem, ponieważ wymagany przepisami poziom Narodowego Celu Wskaźnikowego (NCW) przez ostatnie lata był wyższy od możliwości wypełnienia go poprzez dodawanie 5% biokomponentów w oleju napędowym (B5) i benzynie (E5). Wprowadzenie w 2012 r. do sprzedaży oleju napędowego B7 nieco poprawiło ekonomikę realizacji krajowej polityki biopaliwowej.

Ponadto wprowadzone w 2011 r. regulacje ustawowe, umożliwiające - po spełnieniu określonych wymogów w zakresie źródła pochodzenia biokomponentów - redukcję NCW o współczynnik 0,85, zostały w 2012 r. wykorzystane i mogą być zastosowane również w 2013 r. Skorzystanie ze współczynnika redukcyjnego może mieć pozytywny wpływ na obniżenie kosztów realizacji NCW.

Regulacje dotyczące zapasów obowiązkowych

W celu wdrożenia Dyrektywy Rady Unii Europejskiej 2009/119/WE kontynuowane są prace nad nowelizacją ustawy o zapasach obowiązkowych ropy i paliw. Są one w zaawansowanej fazie. Obecna sytuacja może się wiązać z pewnymi zwiększonymi obciążeniami dla sektora naftowego, ale docelowo zostanie z niego zdjęty obowiązek utrzymywania zapasów obowiązkowych. Firmy skupione w POPiHN postulują pilne zainicjowanie prac nad kompleksową regulacją dotyczącą wszystkich segmentów branży naftowej w naszym kraju.

Grupa LOTOS powołała Zespół Zadaniowy ds. działań mających na celu zmianę systemu zapasów obowiązkowych. Zespół uczestniczy w ramach konsultacji społecznych w procesie tworzenia nowego prawa, zgłaszając korzystne dla branży paliwowej postulaty, z których część została uwzględniona w projekcie ustawy. 

Ryzyka związane ze zmianami
i interpretacjami prawa podatkowego

Grupa LOTOS prowadzi działalność gospodarczą w zmiennym otoczeniu prawnym. Sytuacja ta wpływa na nasz sposób funkcjonowania, kierunek podejmowanych działań, politykę podatkową i wielkość zobowiązań z tego tytułu.

Zmiany interpretacji przepisów podatkowych mogą skutkować powstaniem ryzyka podatkowego w transakcjach, w których przedtem ono nie występowało. Utrudnienie stanowi też opieszałość organów podatkowych przy rozpatrywaniu wniosków i prowadzeniu postępowań. Różnice występujące w interpretacji prawnej przepisów podatkowych, powodują niepewność w działalności, a w transakcjach zagranicznych mogą prowadzić do utraty wiarygodności i konieczności rezygnacji z korzystnych przedsięwzięć.

Towarzyszące działalności polskich przedsiębiorstw ryzyko podatkowe można uznać za wysokie i stale rosnące. Jednym z tego przejawów jest ryzyko związane z nieprzestrzeganiem przez ustawodawcę zasady vacatio legis przy wprowadzaniu zmian w przepisach prawa podatkowego. Uniemożliwia to dostosowanie działalności do nowych wymogów i może narazić przedsiębiorstwo na dodatkowe koszty lub sankcje. Czynnikiem wymuszającym ostrożność w zarządzaniu ryzykiem podatkowym jest także restrykcyjne podejście władz skarbowych. W działalności gospodarczej należy uwzględnić fakt, że na skutek mylnej interpretacji prawa czy błędu można w niezamierzony sposób spowodować zaległość podatkową i sprowadzić zarzut przestępstwa.

Wobec licznych zmian interpretacyjnych i nowych przepisów stale aktualizujemy wewnętrzne procedury w celu przestrzegania wymogów prawa oraz identyfikacji i minimalizacji ryzyka podatkowego, zwłaszcza jego wpływu na sprawozdania finansowe.

W sytuacjach, gdy zidentyfikowane zostaje ryzyko podatkowe wynikające z możliwości wystąpienia różnic interpretacyjnych, korzystamy z możliwości uzyskania wiążących interpretacji przepisów, wydawanych przez Ministra Finansów. Jako członek liczących się organizacji zrzeszających pracodawców i przedsiębiorców, bierzemy także udział w opiniowaniu projektów aktów prawnych, co daje nam możliwość odpowiedniej reakcji na zmieniające się otoczenie prawne.

Ryzyka o charakterze finansowym

W 2012 r. nie uległ zmianie przyjęty w Grupie LOTOS w 2011 r. podział kompetencji w zakresie koordynacji procesów zarządzania poszczególnymi typami ryzyka. 

W zakresie ryzyka cen surowców i produktów naftowych kontynuujemy prace nad przygotowaniem nowej polityki zarządzania nim. Działanie to jest uzależnione od wdrożenia systemu Energy Trading and Risk Management (ETRM). W 2012 r. podpisaliśmy umowę z firmą Allegro Development GmbH, dzięki czemu rozpoczęły się prace nad wprowadzeniem systemu Allegro 8.0. Zakończenie projektu planowane jest w 2014 r.

Zarządzanie ryzykiem walutowym reguluje „Strategia zarządzania ryzykiem walutowym w Grupie LOTOS”. Walutą rynku, na którym działamy, jest dolar amerykański (USD), w związku z czym z tytułu działalności operacyjnej mamy strukturalnie długą pozycję w USD. Waluta ta została przyjęta do zaciągania i spłaty długoterminowych kredytów, w tym związanych z finansowaniem Programu 10+.

Zarządzanie ryzykiem stopy procentowej związane jest z przewidywanym harmonogramem spłat kredytów na finansowanie zapasów oraz finansowanie Programu 10+ i wynikającą z tego wysokością odsetek ustalanych na podstawie zmiennej stopy LIBOR USD.

W 2012 r. oprócz zarządzania ryzykiem cen uprawnień do emisji dwutlenku węgla (CO2) w kończące jsię drugiej fazie Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji CO2, rozpoczęto zarządzanie tego typu ryzykiem w fazie trzeciej, przypadającej na lata 2013-2020. Szczegółowe informacje na temat ekspozycji oraz otwartych transakcji na dzień 31.12.2012 r. zostały przedstawione w Skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym w części Dodatkowe informacje i objaśnienia.

W zakresie ryzyka utraty płynności w 2012 r. wdrożyliśmy usługę cash pooling rzeczywisty oraz narzędzia informatyczne pozwalające zwiększyć efektywność zarządzania płynnością w Grupie Kapitałowej LOTOS.

Ryzyko ograniczenia dostępu do nowych źródeł finansowania zewnętrznego lub pogorszenia warunków istniejącego finansowania minimalizujemy dzięki współpracy ze zróżnicowaną grupą wiarygodnych kredytowo instytucji finansowych, wykorzystaniu instrumentów finansowania bilansowego i pozabilansowego, wypełnianiu obowiązków informacyjnych, dotrzymywaniu wskaźników i kowenantów finansowych oraz wypełnianiu wszystkich innych zobowiązań wobec instytucji finansowych. Prowadzimy także monitoring pozycji finansowej i ogólnej sytuacji banków uczestniczących w finansowaniu Grupy Kapitałowej LOTOS oraz zagrożeń w dostępie do finansowania, wynikających z uwarunkowań rynków finansowych na świecie.

W celu ograniczenia ryzyka kredytowego partnerów transakcji finansowych zawieramy transakcje wyłącznie z instytucjami finansowymi lub firmami spełniającymi następujące wymogi:

  • minimalny akceptowany rating posiadany w agencjach ratingowych,
  • odpowiednia gwarancja w przypadku braku własnego ratingu na wymaganym poziomie, wystawiona przez instytucję finansową lub firmę posiadającą minimalny akceptowalny rating w agencjach oraz spełniającą wymogi przyjęte przez Grupę LOTOS i wynikające ze zobowiązań umownych.

Limity partnerów transakcji finansowych są wyznaczane w referencji do kapitałów własnych  Spółki oraz wskaźnika bazującego na poziomach na bieżąco aktualizowanych ratingów agencyjnych. Wykorzystanie limitów jest okresowo monitorowane.

Ryzyko kredytowe partnerów transakcji handlowych regulujemy w Grupie Kapitałowej LOTOS procedurą, zgodnie z którą weryfikacji podlega zdolność kredytowa kontrahentów, starających się o przyznanie otwartego limitu kredytowego. W Grupie LOTOS limit taki przyznawany jest w referencji do oceny wiarygodności kredytowej partnerów handlowych, powstałej na podstawie analizy dostępnych danych dotyczących  badanej firmy. Ostateczną  decyzję o poziomie limitu kredytowego podejmuje osoba odpowiedzialna za ryzyko kredytowe zgodnie z wyznaczonymi kompetencjami. Wykorzystanie limitów jest okresowo monitorowane. W 2013 r. planujemy przygotowanie projektu wewnętrznego systemu ratingowego, służącego ocenie wiarygodności kredytowej partnerów handlowych oraz dostosowanie systemu informatycznego do bieżącego  monitorowania stopnia wykorzystania limitów kredytowych.

W celu zapewnienia efektywnego zarządzania ryzykiem finansowym i minimalizacji zagrożenia błędami, wszelkie dane wykorzystywane dla tych potrzeb są starannie weryfikowane, a decyzje podejmowane na podstawie dokładnych analiz, zgodnie z obowiązującą polityką zarządzania ryzykiem, strukturą limitów i procedurami operacyjnymi. Zasady i instrumenty zarządzania ryzykiem finansowym oraz wpływ najistotniejszych czynników ryzyka na kształtowanie się poszczególnych pozycji wyników finansowych, zostały przedstawione w Skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym w części Dodatkowe informacje i objaśnienia.

Ryzyka związane z działalnością poszukiwawczo-wydobywczą

Prowadzenie działalności poszukiwawczo-wydobywczej jest obarczone dużym ryzykiem. Jest ono identyfikowane podczas poszukiwań, zagospodarowania i produkcji ze złoża. Strategia postępowania w celu ograniczania ryzyka opracowywana jest dla każdego z tych etapów działalności. Rok 2012 był kolejnym okresem wdrażania przez nas odpowiednich działań minimalizujących poszczególne zagrożenia w tym obszarze.

Ze uwagi na specyfikę działalności nieodłącznym ryzykiem jest ryzyko poszukiwawcze.  Polega ono głównie na możliwości niewłaściwego oszacowania zasobów geologicznych. Z tego względu zasoby złoża oceniane są w trzech wariantach, dla których podawana jest ilość, mogąca być potencjalnie wydobyta z poziomem pewności 10%, 50% i 90%. Wykonywane są niezbędne prace geologiczne i analizy dla udokumentowania potencjalnych obiektów złożowych w stopniu wystarczającym dla podjęcia decyzji o wierceniu otworów poszukiwawczych. 

Istotne zagrożenie w obszarze upstream stanowią ryzyka wydobywcze, czyli związane z samym procesem wydobycia węglowodorów. Należą do nich m.in. rozlew ropy, kolizja morska, pożar, erupcja gazu lub inna awaria, a ich skutki mogą być bardzo znaczące zarówno dla firmy, jak i środowiska. Z tego względu wprowadziliśmy wiele działań mających na celu ograniczenia tego ryzyka, jak np. testy szczelności, prowadzenie profilaktyki erupcyjnej poprzez zabezpieczanie otworów oraz monitorowanie parametrów zagrożenia pożarem. Ważnym elementem ograniczającym ryzyko jest świadomość i kompetencje naszych pracowników. Wdrażamy i weryfikujemy procedury postępowania zarówno podczas realizacji codziennych prac, jak i w momencie zagrożenia awarią. Prowadzimy regularne szkolenia i ćwiczenia praktyczne. W przypadku wystąpienia incydentu lub wypadku, dokonywana jest jego dokładna analiza, a samo zdarzenie jest omawiane podczas bieżących szkoleń, w celu zapobiegnięcia ponownemu jego wystąpieniu.

Wspomniane ryzyko jest m.in. pochodną jakości procesu eksploatacji wykorzystywanej infrastruktury poszukiwawczo-wydobywczej i stosowania odpowiednich rozwiązań technicznych. Występujące ryzyko techniczne ograniczamy poprzez monitorowanie stanu i parametrów urządzeń oraz nadzór techniczny i wykonywanie niezbędnych testów. Pracownicy przechodzą cykliczne szkolenia z zakresu eksploatacji urządzeń. Systemy eksploatacyjne i technologiczne są poddawane audytom technicznym oraz ocenom niezawodności. Specyfika działalności operacyjnej w obszarze poszukiwawczo-wydobywczym wymaga od nas stałego podejścia prewencyjnego, rozwijania systemu utrzymania ruchu oraz monitorowania najlepszych rozwiązań technicznych w tej dziedzinie.

Inne ryzyka w obszarze poszukiwawczo-wydobywczym związane są m.in. z możliwością wystąpienia lub nasilenia zjawisk powodujących utratę lub zanik wydajności odwiertów, takich jak spadek ciśnienia złożowego lub zawodnienie złoża. Stały monitoring parametrów złożowych pozwala jednak na ograniczenie tego typu ryzyk.

Istotnym czynnikiem eksploatacji złóż w środowisku morskim są warunki pogodowe, wymuszające w ekstremalnych przypadkach przerwy w realizacji prac lub w wydobyciu. W celu minimalizacji negatywnych skutków urzeczywistnienia się tego rodzaju ryzyka wdrażamy systemy stałego monitoringu warunków pogodowych i uruchamiania procedur związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa.

Z uwagi na potrzebę zwiększania własnego wydobycia w ramach nowych koncesji i projektów wydobywczych oraz późniejszą ich realizację na podstawie umów konsorcjalnych, podejmujemy działania w celu pozyskiwania pogłębionych informacji i analiz. Oceniamy zagrożenia dla poszczególnych projektów, opracowujemy m.in. studia wykonalności, analizy opłacalności oraz zagrożeń prawnych i finansowych tak, aby ryzyko wynikające z ich realizacji było skutecznie minimalizowane.

Ryzyka związane z zapewnieniem surowców

Ryzyko związane z zapewnieniem surowców dotyczy konieczności terminowego zabezpieczenia ich dostaw do produkcji. W Grupie LOTOS dostawy surowców realizowane są głównie poprzez system rurociągów i transport morski, dlatego głównymi czynnikami tego ryzyka są sytuacja polityczna w państwach eksportujących ropę naftową oraz sprawność infrastruktury. W celu ograniczenia ich wpływu na naszą działalność dążymy do dywersyfikacji kierunków i źródeł dostaw ropy naftowej. Politykę tę realizujemy, koncentrując się na zapewnieniu bezpieczeństwa dostaw ropy naftowej oraz poprawie konkurencyjności.

Bezpieczeństwo dostaw ropy budujemy poprzez zwiększanie aktywności na międzynarodowym rynku ropy, kontraktowanie dostaw różnych gatunków ropy transportowanych do rafinerii drogą morską oraz wzrost roli własnego wydobycia. Konkurencyjność kształtujemy poprzez wykorzystanie nadmorskiej lokalizacji rafinerii w Gdańsku oraz możliwość otrzymywania dostaw surowca przez dwa niezależne od siebie kanały, tj. rurociąg „Przyjaźń” i infrastrukturę Naftoportu.

Ryzyka związane z działalnością operacyjną

Charakter działalności operacyjnej Grupy LOTOS wymaga od nas skutecznego zarządzania ryzykiem w różnych aspektach: procesowym, technicznym, technologicznym, środowiskowym oraz związanym z bezpieczeństwem pracy.

W 2012 r. nastąpiły w Spółce zmiany technologiczne związane z wprowadzeniem wysokociśnieniowego gazu ziemnego, jako głównego nośnika energetycznego. Gaz z nowej stacji redukcyjno-pomiarowej doprowadzono do rafineryjnej sieci gazu opałowego, z której zasila piece technologiczne i oddzielnie elektrociepłownię, a także do dwóch wytwórni wodoru, w których służy jako surowiec. Zmiana paliwa na gazowe przynosi nam szereg korzyści, w tym:

  • ekologiczne - emisja dwutlenku siarki, tlenków azotu i pyłu, a także dwutlenku węgla jest niższa niż przy dotychczas stosowanym ciężkim oleju opałowym czy gazie płynnym LPG,
  • finansowe - gaz ziemny jest tańszym paliwem i surowcem w stosunku do tych, które zostały zastąpione,
  • handlowe – następuje uwolnienie dodatkowych ilości produktów z przerobu ropy naftowej, które trafiają na rynek.

Zmiany te wiążą się jednak także z nowymi ryzykami. Ryzyko nagłego wstrzymania dostaw gazu, np. w wyniku awarii, a także ryzyko ograniczenia jego dostępności w przypadku ostrej zimy może w rezultacie skutkować okresowym zmniejszeniem sprzedaży wybranych produktów oraz wzrostem kosztów działalności. W celu zmniejszenia zagrożeń technicznych cały czas utrzymujemy infrastrukturę, pozwalającą przełączyć się na źródła zasilania, które były wykorzystywane do czasu wprowadzenia gazu ziemnego.

Prowadzone przez nas działania związane z utrzymaniem ruchu i kontrolą infrastruktury produkcyjnej ograniczają ryzyko techniczne i pozwalają na bezpieczną eksploatację infrastruktury oraz niezakłóconą pracę rafinerii. Dokonywana jest m.in. priorytetyzacja urządzeń, czyli analiza ich krytyczności. Większość urządzeń najważniejszych z punktu widzenia bezpieczeństwa funkcjonalnego, została sklasyfikowana na podstawie takich kryteriów, jak stopień bezpieczeństwa dla ludzi i środowiska, znaczenie urządzenia dla instalacji i zakładu oraz prawdopodobieństwo zaistnienia awarii. 

W rafinerii wykorzystujemy technologie i urządzenia spełniające kryteria najlepszych dostępnych technik (ang. Best Available Techniques, BAT). Instalacje procesowe wyposażone są w systemy bezpieczeństwa i ochrony. Wykorzystujemy systemy zatrzymania instalacji w celu zapobiegania niekontrolowanemu rozwojowi sytuacji awaryjnej i ochrony przed poważniejszym uszkodzeniem maszyn i urządzeń.

Czynnikiem mogącym zwiększać ryzyko awarii, szczególnie w nowych instalacjach, jest błąd ludzki. W rafinerii je minimalizujemy poprzez podnoszenie doświadczenia operacyjnego załogi. Projektowanie i wdrażanie nowych symulatorów treningowych umożliwia przeszkolenie obsługi instalacji w warunkach bardzo zbliżonych do warunków pracy z rzeczywistą instalacją. Prowadzimy systematyczne szkolenia i ćwiczenia dla wszystkich pracowników rafinerii z zakresu reagowania na potencjalne sytuacje awaryjne, co pozwala zapewnić szybką i skuteczną reakcję w przypadku rzeczywistego zagrożenia.

W 2013 r. w naszej rafinerii przeprowadzimy Postój Remontowy Wiosna 2013. Jest to obecnie jeden z największych projektów, jakie realizujemy. Od jego powodzenia zależy kolejny cztero-, a może nawet pięcioletni okres stabilnej pracy instalacji, co przyniesie wymierne korzyści finansowe całej firmie. Od 2011 r. prowadzimy prace planistyczne w celu ograniczenia ryzyka nieodpowiedniego przygotowania i realizacji tego przedsięwzięcia. Wobec niestabilnej sytuacji na rynku budowlanym bierzemy pod uwagę także ryzyko pogorszenia sytuacji finansowej wykonawców remontu. Mogłoby to skutkować opóźnieniami lub niewykonaniem części zaplanowanych prac. Stosujemy różne środki kontrolne i zapobiegawcze, mające na celu ograniczenie tego ryzyka.

Z uwagi na charakter procesów produkcyjnych bardzo ważna dla nas jest sfera bezpieczeństwa pracy. Na wielu stanowiskach występują zagrożenia związane z narażeniem pracowników na oddziaływanie czynników niebezpiecznych i uciążliwych. Każde stanowisko oceniamy pod kątem ryzyka zawodowego, w tym występowania atmosfery wybuchowej, hałasu czy narażenia na kontakt z niebezpiecznymi substancjami biologicznymi i chemicznymi. Na podstawie dokonanej oceny wdrażamy i doskonalimy systemy zabezpieczeń, ochrony indywidualnej i zbiorowej.

Wprowadziliśmy rozwiązania techniczne i organizacyjne, mające na celu zapewnienie bezpiecznych warunków pracy wszystkim osobom przebywającym lub pracującym na terenie i na rzecz Spółki. Kontrahentom przekazywane są wewnętrzne wymagania zawarte m.in. w udokumentowanych procedurach. Regularnie sprawdzamy poprawność stosowania zasad postępowania i egzekwujemy wymagania pokontrolne. W wielu przypadkach wdrożone przez nas wymogi są na tyle rygorystyczne, że wykraczają poza obowiązki prawne. Dodatkowo prowadzimy programy uświadamiające i motywujące do przestrzegania zasad bezpiecznej pracy. Szczegółowy opis działań mających na celu minimalizację ryzyka w tym obszarze zaprezentowaliśmy w rozdziale Zrównoważony rozwój/Pracownicy.

Ryzyka związane z limitami uprawnień do emisji CO2  

Grupa LOTOS, realizując w latach obowiązywania Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień do emisji CO2 na lata 2008-2012 (tzw. KPRU II) program rozwojowy, w efekcie którego w okresie dwóch lat uruchomiono kilka nowych instalacji oraz zmieniono sposób pracy istniejących instalacji, co skutkowało znaczącym wzrostem emisji dwutlenku węgla, stanęła przed poważnym wyzwaniem pozyskania dużej puli dodatkowych uprawnień z rezerwy krajowej na nowe inwestycje. Program 10+ uruchamiany przez nas w połowie trwania KPRU II, przy dużym zagrożeniu wyczerpania krajowej rezerwy, znacząco podnosił niepewność przydziału, a więc ryzyko nieotrzymania wystarczającej ilości uprawnień pokrywających potrzeby emisyjne. Współpraca z Krajowym Administratorem i udział w opiniowaniu aktów prawnych dotyczących tego zagadnienia przyniosły oczekiwane efekty. W ich wyniku w bilansie łącznym dla całego pięcioletniego okresu obowiązywania systemu handlu emisjami nie wystąpiła konieczność zakupu uprawnień na pokrycie zwiększonej emisji. Liczba uprawnień w pierwszym okresie KPRU II (2008 r.) wynosiła 1.135.348 ton (łącznie dla rafinerii i elektrociepłowni), zaś w ostatnim (2012 r.) – 1.964.925 ton.

Nasz brak konieczności zakupu uprawnień do emisji CO2 w KPRU II, jak i istotne zmniejszenie liczby brakujących uprawnień w KPRU III (na lata 2013-2020), to również efekt zrealizowanych i będących w trakcie realizacji kilku zadań inwestycyjno-modernizacyjnych, takich jak wprowadzenie gazu ziemnego do systemu energetycznego, jako podstawowego surowca do produkcji wodoru, odzysk gazów zrzutowych oraz modernizacje pieców, a także wdrażany program stałej poprawy efektywności energetycznej jednostek produkcyjnych rafinerii. Zadania te są również ważne dla bilansu całego okresu do 2020 r. z celem unijnym obniżenia emisji dwutlenku węgla o 20%.

Przydziału uprawnień na lata 2013-2020 dokonano na zasadach innych niż dotychczasowe. Rafinerie ropy naftowej otrzymają uprawnienia wyliczone według tzw. klucza benchmarkowego (wskaźnikowego) z wykorzystaniem wskaźnika CWT („tony ważonej”). Nowe zasady powodują, że jako Grupa LOTOS nie mamy już wpływu na wielkość przydziału uprawnień. Dla naszych instalacji w całym okresie rozliczeniowym do 2020 r. wielkość ta wyniesie prawdopodobnie 12.757.079 ton CO2, co będzie oznaczać konieczność uzupełnienia brakujących uprawnień na rynku aukcji.

Ryzyka środowiskowe

Wiele aspektów działalności Grupy Kapitałowej LOTOS ma lub może mieć potencjalny wpływ na środowisko. Jest to związane z charakterem naszej działalności, który powoduje, że większość zidentyfikowanych ryzyk oceniana jest także pod kątem skutków środowiskowych. Najbardziej znaczące jest w tym przypadku ryzyko techniczne i produkcyjne, których zaistnienie w postaci poważnej awarii przemysłowej może negatywnie oddziaływać na otoczenie. Wszelkie działania opisane powyżej w zakresie zapobiegania awariom, pożarom i innym tego rodzaju zdarzeniom mają na celu ograniczenie także skutków środowiskowych.

Stosujemy także standardy w zakresie bezpieczeństwa transportu morskiego, które zmniejszają m.in. ryzyko katastrofy ekologicznej przy wycieku ropy lub produktów ropopochodnych z tankowców. Obecnie współpracujemy z dostawcami usług transportu morskiego posiadającymi flotę o wysokim standardzie technicznym i respektującymi wymagania konwencji morskich w zakresie bezpieczeństwa. Korzystamy z armatorów spełniających restrykcyjne wymagania w zakresie minimalizacji ryzyka wypadku morskiego.

Ryzyko związane z możliwością niespełnienia wymogów prawnych, dotyczących wpływu na środowisko, minimalizujemy przez monitoring przepisów prawa krajowego i wspólnotowego, sprawne jego wdrażanie oraz uczestnictwo w procesie legislacyjnym. Uzyskiwanie wszelkich pozwoleń odbywa się z odpowiednim wyprzedzeniem, uwzględniającym ryzyko przedłużenia się postępowania administracyjnego.

Ryzyko zaostrzenia wymagań jakościowych dla produktów naftowych

Monitorujemy projekty nowych norm i rozporządzeń, mających wpływ na naszą działalność produkcyjną i handlową. Dzięki uczestnictwu w pracach trzech podkomitetów Komitetu Technicznego 222 Polskiego Komitetu Normalizacyjnego do spraw przetworów naftowych i cieczy eksploatacyjnych, mamy możliwość opiniowania projektów norm europejskich w fazie ich powstawania. Dodatkowy wpływ na poziom wymagań jakościowych, zwłaszcza dla paliw silnikowych, uzyskujemy dzięki uczestnictwu w pracach POPiHN. Pozwala to ograniczać ryzyko nieterminowego dostosowania się do przyszłych standardów jakościowych produktów naftowych.

Ryzyka związane z działalnością rynkową

Nasza grupa kapitałowa prowadzi działalność w warunkach nieustannej konkurencji cenowej oraz przy dużej dynamice zmian zachodzących w ogólnoświatowej sytuacji makroekonomicznej. Z tego względu narzędzia do monitorowania parametrów związanych z cenami i marżami są stale doskonalone.

W sferze handlu detalicznego dywersyfikujemy rynek, uwzględniając segmenty mniej podatne na obniżające marżę decyzje konkurencji, a także działania ukierunkowane na trwałe pozyskanie klientów.

Jesteśmy również świadomi ryzyka mniejszego popytu krajowego na nasze produkty. Może on mieć miejsce w wyniku wzrostu presji cenowej lub być spowodowany czynnikami makroekonomicznymi. Na ograniczenie konsumpcji naszych produktów i usług może mieć wpływ, np. rosnąca stopa bezrobocia. Z tego powodu realizujemy sprzedaż poprzez różne kanały dystrybucji, prowadzimy politykę cenową zapewniającą konkurencyjność produktów, a także optymalizujemy koszty operacyjne.

Zarządzanie ryzykiem w działalności rynkowej ukierunkowane jest także na utrzymanie płynności dostaw produktów na rynek. Proces ten koordynujemy poprzez współpracę obszarów sprzedaży, logistyki, produkcji oraz tradingu i optymalizacji. Celem podejmowanych działań jest wyznaczanie spójnych i zoptymalizowanych kierunków postępowania w ujęciu całego łańcucha dostaw.

Ryzyka reputacyjne i społeczne

Ryzyka reputacyjne to ryzyka, których zaistnienie może mieć wpływ na wartość marki LOTOS. Wszystkie ryzyka zidentyfikowane w Grupie Kapitałowej LOTOS oceniamy w aspekcie finansowym oraz reputacyjnym. Ryzyka te podlegają takim samym analizom oraz opracowywane są plany ich ograniczania zgodnie z przyjętymi zasadami.

Grupa Kapitałowa LOTOS buduje kulturę organizacyjną opartą na zasadach odpowiedzialności, innowacyjności, otwartości oraz czystości. Podkreślamy w naszych wzajemnych relacjach znaczenie lojalności, zaangażowania, współpracy oraz standardów etycznych. Z partnerami społecznymi prowadzimy regularnie dialog dotyczący najważniejszych decyzji dotyczących firmy i pracowników. Wyrazem tego jest duża aktywność zakładowych organizacji związkowych i Rady Pracowników. Częste spotkania, konsultacje i wymiana informacji skutkują pozytywnymi, wzajemnymi relacjami.

Mimo pewnego spowolnienia gospodarczego w 2012 r. w Grupie Kapitałowej LOTOS panował spokój społeczny, firma nie znajdowała się w sporze zbiorowym ani nie ogłoszono pogotowia strajkowego. W wyniku dialogu społecznego w lutym 2012 r. Zarząd Grupy LOTOS i związki zawodowe podpisały porozumienie w sprawie wynagrodzeń w 2012 r. Przykładem dużego zaangażowania i aktywności oraz otwartej komunikacji wszystkich pracowników w relacjach z pracodawcą były także przeprowadzone w skali całej organizacji w 2012 r. konsultacje społeczne dotyczące projektu Kodeksu etyki Grupy Kapitałowej LOTOS, zakończone przyjęciem tego dokumentu przez Zarząd Spółki w grudniu 2012 r.

Ryzyka nadużyć

Istotne zagrożenia dla działalności przedsiębiorstwa stanowią ryzyka wystąpienia nadużyć. Z tego względu w 2012 r. rozpoczęliśmy proces wdrażania systemowego podejścia w obszarze przeciwdziałania nadużyciom, polegającego na kompleksowym i uporządkowanym działaniu w zakresie identyfikacji oraz oceny ryzyka nadużyć. W ich wyniku projektowane i wdrażane są rozwiązania służące zapobieganiu i wykrywaniu nadużyć. Rozwiązania te monitorujemy oraz poddajemy ocenie w zakresie ich skuteczności. Ponadto w kwietniu 2012 r. ogłosiliśmy Politykę przeciwdziałania nadużyciom, w której określiliśmy swoje stanowisko oraz wskazaliśmy podstawowe zasady przyjęte w tym zakresie, a także ogólnodostępne kanały zgłaszania nadużyć.

Schowek Raportu

Przechowywanie i druk wybranych stron

Twoje strony    
Twoje strony    
×

Twoja opinia o Raporcie

×